ฟก, ฟกช้ำ หมายถึง ว. บวมชํ้า, บอบช้ำ.
ว. บวมชํ้าตามร่างกายเพราะถูกกระทบกระแทกอย่างแรง.
(กลอน) ก. ฟุ้ง.
[ฟฺรัก–] (วิทยา) น. นํ้าตาลชนิดหนึ่ง ประเภทโมโนแซ็กคาไรด์ชนิดคีโทเฮ็กโซส ลักษณะเป็นของแข็ง สีขาว หลอมละลายที่๑๐๒ ? ซ. มีปรากฏในผลไม้สุกที่มีรสหวาน นํ้าผึ้ง นํ้าต้อยของดอกไม้ มีรสหวานมากกว่านํ้าตาลทราย, เลวูโลส ก็เรียก.(อ. fructose).
[ฟฺรี] ว. ไม่เสียมูลค่าหรือไม่ได้ค่าตอบแทนใด ๆ เช่น เรียนฟรีทํางานฟรี; ว่างจากงาน เช่น วันนี้ฟรี; อิสระ เช่น ล้อฟรี.(อ. free).
(ปาก) ว. เปิดบาร์ให้กินฟรีโดยไม่จํากัดในคําว่า เปิดฟรีบาร์(มักใช้แก่การเลี้ยงสุราเมรัย).
น. ธาตุลําดับที่ ๙ สัญลักษณ์ F เป็นอโลหะ ลักษณะเป็นแก๊สสีเขียวแกมเหลือง มีสมบัติคล้ายคลอรีนแต่ให้ปฏิกิริยาเคมีไวกว่า.(อ. fluorine).
ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างงูเห่าขู่.